Peygamber Enok'un Kitabı

İskoç araştırmacı James Burus 1773 yılında Habeşistan'daki bir manastırda saklanan ve 1500 yıldır kayıp olduğu düşünülen kutsal bir kitap bulur. Peygamber Enok'a ait olduğu düşünülen bu kitap üzerinde araştırmalar yapılır. İlk bölümleri MÖ 300 lü yıllarda son kısımları ise MS 60 lı yıllarda yazıldığı sonucuna varılır. Bu nedenle ve kitabın içeriğindeki anlatım farklarından dolayı iki farklı Enok tarafından yazılmış olabileceği değerlendirmesi yapılır. Bunun dışında Enok'un farklı kaynaklarda Hanok, Hermes ve Hz. İdris isimleriyle anılan kişi olabileceği de değerlendirilir. 

1947 yılında keçi çobanı Muhammed El Hamid Eriha kentinin 13 km güneyinde Ölü Deniz yakınlarında kaybolan keçisini ararken derin çukurlardan birine taş atar. Aşağıdan testi kırılma sesi gelmesi üzerine de aşağıya inerek meşhur Ölü Deniz Yazmalarını bulur. İbranice ve Aramice dillerindeki bu yazmalarla beraber yaklaşık 10 yıl süren araştırmalar sonucunda 11 mağarada daha benzer yazmalar bulunur. Yazmaların incelenmesi sonucunda MÖ 1 yüzyıl ile MS 2 yüzyıl arasında Ölü Deniz çevresinde yaşayan dini toplulukların güncel hayatı konusunda önemli bilgiler elde edilir. 1773 yılında bulunan peygamber Enok'un kitabı da bu bilgiler ışığında daha da değerlenir. 

Enok'un kitabı uzun yıllar Yahudi din adamları tarafından yazıldığı kabul edilen ve Hristiyanlığın kutsal kitap külliyatı olarak tanımlanan Eski Ahit'in (Tevrat) en önemli kitaplarından kabul edilir. Ancak Ms 325 yılında yapılan ve Hristiyanların kutsal kitaplarının belirlendiği meşhur 1. İznik Kolonisinde bu kitabın Hristiyanları yoldan çıkardığı gerekçesiyle Eski Ahit'ten (Tevrat) çıkarılır. Ancak kitabın ön sözünde halen 13. dereceye gelen masonlara bu kitabın bazı bölümlerindeki bilgilerin verildiği belirtilir.

Kitabın içeriğinden anlaşıldığı kadarıyla Enok, Nuh peygamberin büyükbabası ve onu büyük tufan konusunda uyaran kişidir ve bu kısım ayrıntılı anlatılır. Anlatıya göre gökyüzündeki bazı melekler dünyadaki kadınların güzelliğinden etkilenir. Ve iki yüz melek geri dönmemek üzere aralarında anlaşarak yer yüzündeki Hermon Dağına (Lanetli Dağ) iner. Kadınlardan kendilerine eş seçerek ilişkiye girerler ve 135 metre boyunda dev yaratıklar dünyaya getirirler. Ayrıca bu meleklerin liderleri insanlara toprak ve metallerden savaş aleti yapmayı, başkalarını nasıl öldürebilecekleri, ayın ve bulutların hareketleri, büyü gibi gökyüzünde kalması gereken bilgileri öğretirler. Böylece kısa bir süre sonra yeryüzüne kötülük hakim olur. Dev yaratıklarda önce diğer canlıları sonra da insanları ve birbirlerini yemeye başlar. İsyankar melekler bunun üzerine peygamber Enok'tan yardım isterler ve tanrıya okuması için ona bir özür mektubu yazarlar. Ama tanrı bu özrü kabul etmez ve meleklerin çocuklarının sadece 500 yıl yaşayabileceğini ve hepsinin gözleri önünde öleceğini söyler. Sonrada 4 büyük meleğini göndererek isyankar melekleri kıyamete kadar yerin altında zincire vurdurur. Sonrasında gelen büyük tufanla dünya tüm kötülüklerden temizlenir.

Kitap bazı bölümleri oldukça ayrıntılı anlatırken insanlığın yaratılış kısmından ise neredeyse hiç bahsetmez. Sadece Hz. Adem ve Havva'nın cennetteki bilge ağacının meyvesinden yedikten sonra bilgilendikleri ve çıplak olduklarının farkına vardıkları yazılır. Bu ağacın tasvirinden ise üzüm benzeri meyveleri olan bir ağaç anlaşılır. Oysa biz bu ağacı elma (yasak elma) olarak biliyorduk. 

Enok'un kitabının sıkıntılı kısmı ise dünya ile ilgili olan bölümleri. Dünyanın düz olduğundan bahseder ve 12 kapısı ayrıntılarıyla anlatılır. Bir yıl 364 gün ve 12 ay olarak hesaplanır ve o tarihte gezegen olarak bilinen ayın 14 günde bir yenilendiği yazılır. Hatta bu kısımdaki dipnotta günümüzdeki yeni ay teriminin de buradan geldiği söylenir. Bu bilgilerin kutsal addedilen bir kitapta ayrıntılarıyla yer alması bilimsel gerçeklikle kutsal kitap arasında sıkışma sorunu çıkarıyor.

Benim için güzel bir okumaydı.