İlk kez bir Filiz Özdem romanı okudum. Biraz kafa dağıtmak biraz da ara verdiğim okuma düzenime yeniden kavuşmak için başlamıştım. Her şeyden önce kolay bir kitap bekliyordum. Okurunu yormayan bir roman aslında ama maalesef ben içine giremedim. Olay örgüsünün olmaması, neredeyse tüm hikayenin roman karakterlerin duygularından oluşması sanırım biraz yordu. Bu nedenle varoluş mücadelesini kaybeden Cevat'ın hikayesindeki mücadeleyi göremediğim için çektiği acılar soyut kaldı.
Buraya kadar okuduysanız muhtemelen kitap hakkında ön yargınız oluşacak. Ama şunu bilmelisiniz ki, blog sahibi romanın üçlemenin ikinci kitabı olduğunu bilmeden okudu. Haliyle bir diziye rast geldiği bölümden başlayan izleyici gibi abandone oldu. Emim ki sıralamaya uysaydım ve dingin bir ruh haliyle okusaydım, Cevat'ın hayatına dokunan insanlardan, hatıralarından onu çok daha iyi tanıyacaktım. Buda bana ders olsun...
