Albaya Mektup Yazan Kimse Yok

Uzun ve yorucu kitapların arasına kısa ve yormayan kitaplar serpiştirmeye çalışıyorum. Böylece okumaya ara vermeden teneffüs yapmış oluyorum. İşte böyle bir arayış içindeyken imdadıma yetişen Sevim'in tavsiye ettiği iki Gabriel Garcia Marquez kitabından Albaya Mektup Yazan Kimse Yok kitabına başladım.

Latin Amerikalı yazar kısa ve düşündürücü bir öyküyle karşımıza çıkıyor. Okurunu maddi zorluklar içindeki emekli bir albayın evine konuk ediyor. Kolombiyanın zor yıllarında görev almış emekli albayımız eşiyle beraber mütevazi bir evde yaşıyor. Beklenen mektup geldiğinde tüm sıkıntılarının biteceğine inanan çiftimiz elinde avucunda ne varsa satarak durumu idare etmeye çalışıyor. Ellerinde bir de gözü gibi baktıkları dövüş horozları var. Kendileri aç kalsa bile horoza bakmak zorundalar. Onu bir kaç ay sonraki dövüş için hazır tutarak dövüş komisyonundan gelen parayla zaman kazanmanın planını yapıyorlar. Sonrasında şehirden gelecek o mektupla hak ettikleri emekli maaşını alarak gül gibi geçinip gidecekler. Ancak bu bekleyiş çiftimizin kendilerine bile itiraf edemedikleri korkuları gün yüzüne çıkarıp onları ELİNİN KÖRÜ noktasına getiriyor.

Zor yıllar, yokluk zamanları... Aslında ülke zor durumdadır ama gazeteler gerçeklerden çok, okunmasını istedikleri haberleri yayınlamaktadır. Çiftimiz de durumdan rahatsızdır ama elden ne gelir. 

Konuk olduğumuz ev halkı ile birlikte yaşamın acımasızlığını, çaresizliği, geçmişin vefasızlığını iliklerimize kadar hissediyoruz. Belki biraz kızıyoruz ama çoğunlukla içten içe üzülüyoruz.

Albaya Mektup Yazan Kimse Yok bir çok kitap sitesine göre 70 sayfa olarak tanımlansa da benim okuduğum Can yayınlarının e kitap versiyonu 140 sayfa. Hangisi olursa olsun bir oturuşta bitirilebilecek bir kitap.  

Sevgiyle kalın.