Beklentimi düşük tutarak başlamıştım kitaba. Okudukça kişisel gelişimcilere ve kapitalizme kafa tutan cümlelerine gülümsedim. Kendimi de içime kattığım günümüz insan çıkmazını manifesto yayınlar tarza korkusuzca kaleme almasını sevdim aslında. Ama kafa tuttuğu karşı cephenin kendisini göremeyecek kadar büyük olması, kimseye derdini anlatamayacağını bildiği için ıssız bir dağın başında çığlık atarak rahatlamaya çalışan adam figürü canlandırdı kafamda...
Kapitalizmin en başarılı güven numaralarından biri herkesin milyoner olabileceği yanılsamasını yayabilmesidir. Oysa zirvede sadece birkaç kişiye yer vardır ve zirvede yer alabilecek beceriye çok az kişi sahiptir.
Monolog tarzında yazılan kitap günümüz insanının mutluluk anlayışına alaycı bir gönderme yapıyor. İnsanların sorumluluktan kaçışını, kolay olanı istemesi, mutlu olmaktan çok mutluluğunun diğer insanlar tarafından onaylanmasını istemesi, kendisi olmak yerine daha görünür olmanın varolmanın ana unsuru olduğunu zannetmesi gibi bir çok çıkarımlarda bulunuyor. Kitabı özellikle alıntı yapmayı seven arkadaşlar beğenecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder