Babili Düşlemek

İlk kez okuduğum yazarlardan biri daha. İlginç bir hayatı varmış Richard Brautigan'ın. 1935 - 1984 yılları arasında Amerika'da yaşamış. Babasının kim olduğunu bilmeden zorlu bir çocukluk geçirmiş. 20 li yaşlarında polis karakolunun camına taş attığı için hastaneye kaldırılmış ve hastanede kendisine paranoyak - şizofren tanısı konularak şok tedavisi uygulanmış. Yaşamını da intihar ederek sonlandırmış.

Yazar, New York'ta bir araya gelen yazar ve şairlerin oluşturduğu Beat Kuşağının temsilcilerindenmiş. Bu kuşağın en büyük özelliği açık cinsellik, tutkulu diyalog, doğaçlama ve uyuşturucu deneyimleriyle ilgilenmeleriymiş. Yazarımızı bu kuşaktan farklı kılan en belirgin özelliği ise roman kahramanlarının çok duyarlı, kırılgan ve kaos karşısında yalnızlığa çekilmeleriymiş.

Babili Düşlemek'te yazarın belirgin özelliğini öne çıkaran ve kara mizah yüklü bir kitap. Daha ilk sayfasında içine kapanık ve çaresiz roman kahramanı Bay Card bizi karşılar. Hikayesine başlamadan sıradan bir insanın samimiyet dolu hayatına konuk olduğumuz anlaşılır.

Kıçımdan niye vurulduğumu asla anlayamayacağım. Zaten bu, berbat bir savaş hikâyesiydi. Kıçınızdan vurulduğunuzu anlattığınızda, insanlar size bir kahraman olarak bakmaz. Sizi ciddiye almazlar ama bu, hiçbir şekilde benim problemim değildi.

Her zor durumda kaldığında Babili düşleyen, belki de Babil özelinde ölümü özleyen başarısız bir özel dedektifin hikayesi, kara mizah eşliğinde kahramanlık gibi yüceltilen duyguları sorgulamanızı sağlayacaktır.