Çakıcı'nın İlk Kurşunu

Sabahattin Ali’yi Kuyucaklı Yusuf’un dan ziyade Kürk Mantolu Madonna’sıyla sevmiştim. Yanlış algılanan batılılaşma ve aşkın insanı hedeften uzaklaştırıp bilinmeze sürüklemesinin en güzel anlatılarından biriydi benim için. Bunun yanında yazarın cezaevinde kaldığını da okumuştum bir yerlerden ama neden ve nerde yattığı konusuyla ilgilenmemiştim. Bu kitabın ön sözünden öğrendiğim kadarıyla meğer yazarın solcu kimliğinin bunda etkisi büyükmüş ve yazdığı kitapların yanında birçok konferansları da varmış.

Çakıcının İlk Kurşunu kitabı Sebahattin Ali’nin kızı Filiz Ali’nin 1997 yılında babasından kalan içi evrak dolu sandığı gün yüzüne çıkarmasıyla ortaya çıkmış. Çoğu Arapça yazılan el notları ve yazarı tarafından basılmaya değer görülmeyen hikayeler derlenip basılmış. Böylece yazarın yayımlamaya değer görmediği üç kısa, bir uzun hikaye, ileride yazmayı planladığı hikayelerin nerede ve ne zaman yazmayı planladığına dair notlar, on bir şiir ile siyasi ve kadınlar üzerine düşünceleri içeren makalelerinden oluşan bu eser ortaya çıkmış.

Şiir okuma alışkanlığı olmayan biri olarak kitabın içindeki şiirlerden etkilendiğimi söyleyemem. Barsak ve Hakikatin Hikâyesi isimli kısa hikayeleri ise yazarın tanınmış eserlerine kıyasla oldukça sönük. Yazar, O Arkadaşım isimli hikayesini bitirmeye bile gerek görmemiş. Çakıcının İlk Kurşunu'nda ise meşhur Çakırcalı (Çakıcı) Mehmet Efe’nin dillere destan yaşam öyküsünü konu almış. Aynı hikayeyi Yaşar Kemal gibi bir ustadan da okumuştum. Ayrıntıda birkaç küçük farklılığın dışında aynı lezzet ama Yaşar Kemal’in yöre halkından dinleyerek oluşturduğu eser çok daha doyurucuydu.