Kuşak Çatışmasındaki En Büyük Sorun; Koruyuculuk ve İza'nın Şarkısı


Sizler adına kuşak çatışması mı dersiniz yoksa kültürel yozlaşma mı dersiniz bilemem. Ama ne derseniz deyin, yaşamın kaçınılmaz ve önlenemez değişimiyle beraber devam ettiği gerçeğinden kaçamıyoruz. Yediğimiz içtiğimizden giyim tarzımıza, eğlencelerimizden sıradan yaşamımıza kadar her şey değişiyor. Bu değişim eski kuşaklar için yozlaşma, yeniler için gelişim olarak algılanıyor. Aslına bakarsanız herkesin yaşamına kimse karışamaz ritüelinde kimsenin sorun yaşamaması gerekiyor. Ama ya birlikte yaşama zorunluluğu ortaya çıkarsa? Bizdeki bu koruyucu psikolojisiyle birlikte aman sevdiğime bir şey olmasın dürtüsünün koyduğu kuralların, korunan kişiyi ne hale getirdiğini hiç düşündünüz mü?

Macar yazar Magda Szabo, İza'nın Şarkısı kitabıyla tam da bu konuya parmak basıyor. Kültürel birikim ne kadar yüksek olursa olsun, koruyuculuk duygusunun ve kuşak çatışmasının hayatı nasıl cehenneme çevirebileceğini gözler önüne seriyor.

Hikayede İza tam bir komşu kızı. Hani sizin yapamadıklarınızı yapan, sürekli kıyaslandığınız o itici tip. O her şeyin en iyisini yapar, en güzel şekilde giyinir, hep doğru kararları alır. Özetle övünç kaynağıdır. İşte bu İza okumuş doktor olmuş, evlenmiş ancak boşandıktan sonra da yalnız yaşamaya karar vererek Budapeşte'ye  yerleşmiş. Ailesinden ayrı hayat kurmasına rağmen ailesini ihmal etmemiş. Onları yılda dört kez ziyaret etmiş. Her ziyaretinde annesinin yanında kalmaktansa otelde kalmayı tercih etmesi akıllarda bazı soru işaretleri bıraksa da o her şeyin en iyisini bilirmiş.

İza kızarmış balık kokuyordu ve tuhaftır, bu haliyle annesinin gözüne yabancı göründü. İza her zaman öyle derli toplu, öyle temizdi ki, vücudunu evin kirinden pasından öyle dikkatle korurdu ki, onun mutfaktan kıpkırmızı çıktığını görünce yaşlı kadının ağzı açık kaldı.

Aradan zaman geçmiş ve o kara gün gelmiş. İza'nın babası ölmüş. Haliyle baba ölünce yaşlı anne Etelka koca evde yalnız bırakılacak değil ya, annesini yanına almış. Annesi de İza'ya yardımcı olacağı sevinciyle gitmiş kızının yanına. Ama İza'nın amacı annesinin ellerini sıcak sudan soğuk suya değdirmemekmiş. Bu nedenle ev işi yapmaya kalksa sen bırak hizmetçi yapsın demiş. Parkta gezerken birileriyle konuşsa, burada kimseye güvenilmez sakın bir daha konuşma demiş. Annesini cam fanusun içine koyduğunun farkında bile olmayan İza daha neler neler yapmış...

En basit işleri görmeye, mesela küllükleri boşaltmaya ya da odayı toparlamaya bile çekiniyordu; bir keresinde telve ve izmaritlerle birlikte kahve kaşığını da çöpe atmıştı; ertesi gün kapıcı kadın kaşığı geri getirmişti. Bir demet solmuş çiçeği bile atmaya yanaşmıyordu artık.

Etelka, kocasının mezar taşı hazırlandığında tekrar kasabaya dönmek için yola çıkmış ve hikaye beklenmedik bir şekilde bitmiş...

İlk kez bir Macar yazarın kitabını okudum ve kültürel sorunların bu kadar yakın olmasına şaşırdım. Eminim ki siz de yaklaşık 248 sayfalık kitapta kendinizden çok şey bulacaksınız.

Keyifli okumalar... 
Abdullah ÖZER
Abdullah ÖZER

Okumayı ve izlemeyi sever, yazmanın ise insana inanılmaz bir derinlik kattığına inanır. Çay vazgeçilmezidir. 90 ların müzikleriyle mest olur hatta kendinden geçer.

10 yorum:

  1. Itiraf etmeliyim ki hikayenin nasıl bittiğini de yazının sonunda görmeyi umdum.

    YanıtlaSil
  2. Çok okumak ıstiyorum bu kitabı , sanırım sen de beğenmissin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet ben de beğendim. Güzel kitap SevKoz bence okuma listene hemen ekle :)

      Sil
  3. Bu kitabı merak ediyordum sanırım artık okumalıyım. Teşekkürler tanıtım için...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kurgu anne ile kızı üzerinden ilerlediği için sizi daha fazla etkileyecektir. Bunun için bence de artık okumalısın :)

      Sil
  4. Sonunu merak ettim. Macar çok var burda hepsi hristiyan olmasina rağmen bizlere benziyor yasam tarzlari. İnsan işte sonucta hep ortak seyler yasiyoruz 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen. Dil dil farketmeksizin insan insana ne kadar da benziyor degil mi...

      Sil